زندگی یا زهر جان؟

آخرش این زندگی را زهر جانم می کنی
از زمین تا آسمان را بر علیهم می کنی
ای خدا ول کن تو آدم های مادر مرده را
آخرش با بی کسی در زیر خاکم می کنی

تشنه ام اینجا ولی داری هلاکم می کنی
عاقبت در خلوتی مست و خرابم می کنی
تف به رویت ای خدا سگ باوفا تر از تو بود
غرق سختی زیر بار مشکلاتم می کنی

حس من را در دلم داری تنفر می کنی
فحش و داد و کفر من را هی تحمل می کنی
گر بیایی بین مردم یک شب و یک نصف روز
داغ آتش را به جانت هی تصور می کنی