هرجا نشستی ساکتی همدم نداری
قلبی پر از آرامش و مرهم نداری
دنیا کماکان در پی آزار و اذیت
میفهممت، آخر چرا محرم نداری؟
دنبال علم و ثروتی، غم کم نداری
مانند صبح و دشت گل، شبنم نداری
اطرافیانت سرد و بی احساس و سنگند
جایی دگر در بین این عالم نداری
حوا تویی تنهایی و آدم نداری
کاری به جز دلسردی و ماتم نداری
انگار ازین پس فکر تو درگیر تلخیست
پروردگارا مرحمی بر درد این بندت نداری؟
صادق جعفری
از کودکی به کامپیوتر و دنیای دیجیتال علاقه داشتم، به همین دلیل ترک تحصیل کردم و تمام تلاش خودم را صرفا برای یادگیری کامپیوتر، طراحی، برنامه نویسی و ... به کار گرفتم. در کنار مشاغل مختلفی که مجبور به انجامشان بودم برنامه نویسی را یاد گرفتم و از سال 1390 وارد بازار کار شدم و همیشه در تلاش هستم تا چالش های روبرو را با موفقیت پشت سر بگذارم.
شبکه های اجتماعی من